Tradycją naszej szkoły stało się już celebrowanie dzieła Adama Mickiewicza pt. ,, Dziady cz. 2”. Mieliśmy i przedstawienia teatralne, i słynne produkcje filmowe😉, i przeróbki uwspółcześniające utwór romantyczny. Także i w tym roku uczniowie klasy 7a przygotowali ucztę dla duchów i w specjalnej scenerii odczytali z podziałem na role ten oddziałujący na wyobraźnię utwór. Wcielając się w postacie dramatu, tłumaczyliśmy sobie sens wypowiedzianych sentencji, próbowaliśmy gorczycy, zapalaliśmy wianki, kotły i wspólnie staraliśmy się stworzyć nastrój listopadowo-zaduszkowy. Musieliśmy przyznać rację naszym polonistkom, które przekonywały nas, że utwór ten nie traci aktualności, przeciwnie, staje się coraz bardziej na czasie. Ileż to wokół nas rozkapryszonych dzieci, okrutnych panów i cynicznych singielek, skupionych na sobie, pragnących wygody, komfortu, unikających cierpienia i poświęceń…
A na koniec przystąpiliśmy do wielkiej uczty, duchy zostawiły i nam dość sporo smakołyków. A ciasto Majki przejdzie do historii. Chciałoby się powiedzieć:
,, Kto próbuje murzynka Majki,
Nie chce wychodzić z tej bajki,
Niebo w gębie czuje
Przesłanie lektury zapamiętuje”
