W maju w Szkole Podstawowej im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego Prymasa Tysiąclecia w Muchówce odbył się Gminny Konkurs Poetycki pod hasłem Podróż niejedno ma imię… Zadaniem uczestników było napisanie wiersza, którego temat nawiązywał do podróży rozumianej dosłownie, jak również w sensie metaforycznym, na przykład jako wędrówka w głąb samego siebie, po świecie marzeń, planów czy wyobraźni.
Naszą szkołę w kategorii klas IV – VI reprezentowali: Nina Kokoszka, Wiktoria Kolarz, Wiktor Ropek, a w kategorii klas VII – VIII Kacper Tokarz.
Jury przyznało I miejsce Wiktorii Kolarz i wyróżniło wiersz Kacpra Tokarza. Gratulujemy!
Pozostałym uczestnikom dziękujemy, życzymy dalszych sukcesów i zachęcamy innych do rozwijania talentu poetyckiego.
A oto nagrodzone wiersze:
“Senna podróż” Wiktoria Kolarz
Kiedy zasypiam każdego wieczora,
podróży wielkiej zaczyna się pora.
Przenoszę się do krainy snów,
świata pełnego kotów i psów.
Biegam po zielonej łące,
i łapię na niej zające.
Na drzewach rosną cukierki,
w rzekach płyną brukselki.
By chodzić ścieżkami lasu,
nie trzeba nawet kompasu.
Nad ziemią fruwają balony,
a wraz z nimi śmieszne gawrony.
Wędruję, zwiedzam piękną okolicę,
a gdy zechcę – każdą świata stolicę.
Wszystko jest tutaj śliczne,
i takie jakby magiczne.
Aż w końcu bez żadnego stresu,
podróż dobiega kresu.
Budzę się rano i wszystko znika,
przy głośnym dźwięku budzika.
“Podróż myśli” Kacper Tokarz
Podróży, wędrówko, moja przyjaciółko,
Jakie zakręcisz dla mnie życia kółko?
Czy będzie to stan wyzwolenia i szczęśliwości?
A może potępienia wygnanie bez litości?
Jak myślisz, drogi, młody chłopcze,
W którą stronę bytu podążę? – szepcze.
Ścieżki życia bywają zawiłe,
Lecz dla ciebie mam nowiny miłe!
Gdzieś daleko, hen stąd,
Leży malowniczy, mały ląd.
Bardzo bezpieczny i uroczy,
Będą lśnić każdemu z was oczy.
W malutkim zakamarku świata,
Świecącym ogarku niknącego lata,
Odejdą na bok złe myśli i trwogi,
To uroków niebiańskiej krainy progi.
Wszyscy dotychczas w różne strony zabiegani,
Co wirem życia ciągle byli szarpani,
Podnosząc wzrok, oniemieją z zachwytu,
Doświadczając gestu natury zaszczytu!
Dookoła ziemi błękitna woda oceanu,
W głębi lądu pełno kwitnącego wrzosu i bukszpanu.
Śpiew ptaków umilający szarość wrogich krzyków,
Piękna kraina – przeciwieństwo ścisku wielkich budynków.
Powiew lekkiego wietrzyku będzie „pieścił” strudzone lico,
Usypiając nieubłaganie love story – znieczulico!
Wszystek, co pojawi się w zasięgu ręki,
To marzenia zagłuszające realne udręki!
Rzeka połyskująca srebrem i złotem,
Wprowadzi w nastrój życia pryzmatem.
Odcinek czasu będzie białą ścieżką,
Czasami górą kontrastów – naszą Śnieżką!
Każdy cel założony dotychczas w głowie,
Serce czyste szybko zweryfikuje spokojnie:
Chcąc spełniać marzenia i osiągać cele,
Pogłębiaj swą wiedzę w swoim żywiole!
Błądząc myślami w złych snach mroku,
Znajdź drogę niszczącą strach w amoku!
Niech każda kropla czystej wody,
Będzie zalążkiem wszelakiej zgody!
Dzień magii, aranżacja wspaniałych chwil,
Kolorowy „ocean” barw tęczy, tysiąca mil,
Minie czasami jak szybka błyskawica,
A w oku pojawi się znów szara źrenica.
Pamiętaj, przemierzając świat wzdłuż i wszerz,
Podróż cudowna i zła może być – uwierz!
Czy wyczekiwana, czy też niebezpieczna,
Zawsze w życiu człowieka jest użyteczna!
Myśli pozytywne są coraz bliżej,
Lecz ich finał końcowy coraz wyżej!
Nie załamuj się więc człowieku,
Jeszcze przed tobą pełne półwieku.
Bo mimo wszelakich przeciwności losu,
Zawsze słuchaj swojego wewnętrznego głosu.
„Kopia esencji” wszystko ci pokaże,
Zazdrosny człowiek z kolei wymaże!
